حضرت آقا همانند یزید
ناگهان گردید دلسوز شهید
او بکشت فرزند پاک مصطفی(ص)
این بکشت انبوهی از خلق خدا
با شقاوت کشت از «مستضعفان»
کرد خوی وحشی خود را عیان
بر جوان و مرد و زن رگبار بست
تیغ برکف کُشت این زنگی مست
وحشت از طغیان و خشم مردمان
کرد عظما را به ناگه مهربان
ناگهان شد این «فقیه» دیو خوی
اهل راه اعتدال و صلح جوی
«رأفت اسلامی‌اش» سرریز کرد
از بیانات خشن پرهیز کرد
مهربان گردید و اهل داد شد
دشمن هر ظلم و هر بیداد شد
گفت شهید هستند اهل اغتشاش
بهر دلجویی کنید هر دم تلاش
هم‌چنین تا رفع بحران حالیه
بدهید بر «اولیای دَم» «دیه»
ما بکشتیم گر هزار یا بیش از آن
سعی‌مان بود تا نگردد این عیان
طشت رسوایی ولیکن هم‌چنان
پر صدا افتاده از بام جهان
حالیا وقت و زمان رأفت است
رأفتی کاو خود نشان از وحشت است
ملت و زندانی از این جانیان
مزه رأفت چشیده سالیان
«رأفت» او جز درفش و داغ نیست
یا بجز تعزیر با شلاق نیست
می‌دهد ملت جواب رأفتش
با قیام و شورش پر آتشش
سرنوشت و شوم و محتوم نظام
نیست راهی جز سقوط و انهدام
گودرز – آذر ۹۸
