ایران اسیر خشم خدای شقاوت است
آن کس که مانده غرق مظالم، رعیت است
دانی به چشم شیخ چرا جنگ، نعمت است؟
چون مملکت غنیمت ارباب قدرت است!
گفتند اقتصاد مال خران است ای دریغ!
پس رأس اقتصاد، وزیر خریت است؟
همچون ولی دم که دلش پر ز نفرت است
قلب ولی امر پر از بغض امت است!
پرسش اگر که راجع شخص ولایت است
یک هیچ محض پاسخ تلخ جماعت است
گاهی خبر ز غارت و گاه از خیانت است
هر جلوهای تجلی جهل و جنایت است
این کشتزار زخمی تاراج آفت است
این خاک سرخ تشنهٔ جام عدالت است
(ققنوس)