ای موج آبی عشق، دریای بیکرانه!
ای عاشقان نامت، هر نام عاشقانه!
باران کلامی از تو، از تو بهار، سرسبز
تو آمدی و شد جان، چون باغ، پرجوانه
تو رستخیز و من خاک، تو پاک پاک در پاک
تو زخمه، من پر از زخم، من تار و تو، ترانه
من هیچ هیچ در هیچ، در بادها، غباری
لبریز چشمه و گل، تو سبز جاودانه
میلاد، ارمغانت، نامت، یقین، رهایی؛
آغاز صبح انسان، در پوچی زمانه
از زاد و مرگ هستی، مقصد تویی دگر هیچ،
تو نام دیگر عشق، باقی، همه بهانه.
ع. طارق