به شهیدان انقلاب دمکراتیک ایران
به نیکا شاکرمی، داریوش علیزاده، حمزه نارویی، موسی دویرا نارویی
«آن کس که تو را کُشت، تو را کٍشت و مرا زاد» (۱)
بر آتش این خلق به جان آمده گر داد
خون تو نشد سرد که جوشید و برآورد
زاتشکده‌ٔ سینه‌ٔ هر سوخته، پولاد
از قلب هر آن کوچه و از برزن هر شهر
سیلی بخروشاند سوی خانه‌ٔ بیداد
تا برکند از بیخ و ز بن، ریشه‌ٔ ضحاک
بنگر شده هر هموطنت کاوه‌ٔ حداد
تند است بر آخوند کنون توفش توفان
از خاک شهیدان همه برخاسته این باد
خلق است بپا تا که کشد گوش هرآن شیخ
بر خاک سقوط افکندش از پس ارشاد
برخیز شهیدا! بنگر از سر خاکت
صد لشکر شیرینِ به کف تیشه‌ٔ فرهاد
زود است دهد راهبر ارتش شورش
فرمان براندازی بیت دد شیاد
در پنجهٔ هر شیر وطن بینی هر سوی
ده شیخک شیاد و دو ده شیخک جلاد
م. شوق ۱۶مهر ۱۴۰۱
(۱) این مصرع از سنایی است. که هموطنان بر سنگ مزار نیکا شاکرمی نوشتند.
