«خانهی دوست کجاست؟»
...
قلم از بغض به اشک
اشک از شرم، به باریکه خطی در سفر از گونهی خیس
***
و من هنوز در اندیشهی این شعرم:
«کودکی میبینی،
رفته از کاج بلندی بالا، جوجه بردارد از لانهی نور» (1)
ع. طارق
پانوشت: ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
(۱) سپهری سهراب. قسمتی از شعر «نشانی».