تقدیم به
سرداران سرفراز فدا
خالقان عاشورای مجاهدین
اشرف زنان مجاهد و سردار خلق موسی
و مجاهدان رکابشان
زیباترین حماسه را
کدامین واژه یارای سرودن است؟…
تنها می‌توان آن را با هر نفس در نبرد؛ تاب آورد،
در قله‌های سرفرازی و شرف
و سرشار از بارورترین بی‌باکی که از زعفرانیه جوشید،
و دهه‌ها پیروزی ماندگاری را درنوردید…
آه‌ای صبح خونین؛
در تابلوی شکوهمند فدای مسعود
در پیکر به خون شسته اشرف شهیدان
و سردار سرداران موسی؛
دروازه‌های سپیده فتح سرزمینم را گشودی
و این‌گونه در غوغای ناقوسهای تسلیم‌ناپذیری سرخ
تقدیر جاودانگی «هزار اشرف» رقم خورد…
نه؛ سرداران این خاک رفتنی نیستند،
اینک از قله‌های البرز تا کرانه‌های خلیج،
تیر بی‌باکی سردار خلق موسی
خروش مرگ دژخیمان را،
تا خشت خشت خانه‌ها و در سرشاری خیزش بی‌بازگشت
در می‌نوردد…
و فدای صلابت‌زای اشرف شهیدان،
شب را در ظلمانی‌ترین شقاوتش،
در«هزار کانون شورشی» و «هزار اشرف»
درهم می‌شکند…
اینک سپیده‌دمان نوزده بهمن،
بشارت صبح است و مژده رهایی …
سرداران رزم بی‌امان!
بیدریغی فدایتان
در رهایی میهن مبارک باد…
م. آزاده
