نجوای جلوههای جهانم سهتار من
محبوبِ خوبِ پیر و جوانم سهتار من
هر دم که واژه نیست زبان جمال یار
باشی تو ترجمان زبانم سهتار من
راز سپهر و خاک، نیوشم ز نای تو
با من بگو ز شوق نهانم سهتار من
در هایهای گریهی عشق و فراق یار
بنشان مرا ـ تسلی جانم ـ سهتار من
تا سرکشد ز آتش تو شعلهی خیال
سر میکشی ز طور بیانم سهتار من
چون سر نهم به شانه و بالین خاطره
آیی به پشت پلک شبانم سهتار من
دیدم سرشک باد به دامان میهنم
ای دادِ ژالههای دمانم سهتار من...!
نیهای سر بریده نیستانشان کجاست؟
شیر ژیانِ نعرهستانم سهتار من
تا هست این جهان به فغان و زمین به آه
آیی به داد آه و فغانم سهتار من
شعری نشد که بوسه نگیرد ز نای تار
ای ماهروی کِلک روانم سهتار من
بگذشت عشق، نشد صید والهیی
شیداییِ همیشه جوانم سهتار من
هم لاله و شقایقِ بس سالهای سرخ
هم یاسمین و یاس زمانم سه تار من...
س. ع. نسیم