مرا عار میآید؛
عار از خلق استعاره و ترکیب
در وصف پیر ابتر خرمگسی
چسبیده بر مردهریگ یک «ولایت مطلق»!
تو کیستی یا چیستی؛
یا چه میتوانی باشی؟
خامنهای!
جز گز و اندی چارک عبای آویزان
بر داربستی از نیمسوزهای آخر شیطان
۱۰ متر عمامهٔ تاریک
پیچیده بر گنبد یک ذهن علیل
تو کیستی یا چیستی؛
یا چه میتوانی باشی؟
خامنهای!
جز مرگآشامی مالک کهریزک و قرچک
گریخته از پادافره دوزخ
در آخرین خمیازهٔ ابلیس
دایناسوری با شماره شناسنامهٔ ۲۱۷
صادره از غار ژوراسیک
تاریخ تولد: ۱۹۹میلیون سال پیش از ظهور بشر
داربانی با اسناد تملک مرگ
پشمینهیی برون جهیده از رسوب جاهلیت اعصار
چنبرهیی از عنکبوت درشت
بر نقشهٔ لاجوردی ایران
نیزارهای آتشور ماهشهر
تو را هنوز در تالابهای مکندهٔ خون
با داغهای مادران سیاهپوش
تکفیر میکنند.
آبان خونین
هنوز نتهای نگاه نیکتا را
در شعله و خشم
تکرار میکند
کاور کاور کاروان کبود
مادر مادر اشک و عزا
آتش آتش ماتم و داغ
در هولوکاست کرونا
با چشمانی خیره به خشم
مرگ تو را میکاوند
کدام اشغالگر با خاک ایران آن کرد که تو کردی خامنهای!
واژههای سرگردان
در شعر برهنهٔ من
تا ابد
دندان بر دندان خواهد سایید
خشم را خواهد خایید
مرا عار میآید
عار از خلق استعاره و ترکیب
در وصف پیر ابتر خرمگسی
چسبیده بر مردهریگ یک «ولایت مطلق»!
تو کیستی یا چیستی؛
یا چه میتوانی باشی؟
خامنهای!
جز...
ع. طارق
۷آبان ۱۴۰۰