728 x 90

سوريه,

حلب، محراب آزادی

-

حلب
حلب
پنجره را، امروز به سوی حلب باز کنیم و به آن محراب آزادی و پایداری، با سروده‌یی سلام کنیم؛ شهری که طعم محاصره و بمب را در زیر دندان دارد، اما عطر خوش ایستادن تا آخر را از قامت مردان و زنان و کودکانش، می‌پراکند.

حلب!
محراب آزادی
در زیر طاقنمای مقرنس‌ات
ـ دندانه‌های بناهای کوبیده شده ـ
میهنی نماز فخر می‌خواند
و در تلألؤ آینه‌های منبت‌کاریهای‌ات
ـ چشمان کودکان کشته شده ـ
خلقی به قیام آزادی ایستاده.
قامت مردانت،
سرود فخر را
از آوندهای ساقهای شعر فرا می‌کشد.
 
هر قارچ روییده در هوایت
                    توأمان!
آتش و خون را برمی‌انگیزد
                در انگشتان شعر
آتش نفرینی، بر شقاوت و سکوت
و خون ستایشی، برای قامت پایداران.
 
                                                            م. شوق.
										
											<iframe style="border:none" width="100%" scrolling="no" src="https://www.mojahedin.org/if/1358f6f2-f1fd-442d-a749-76f1a17f242f"></iframe>
										
									

گزیده ها

تازه‌ترین اخبار و مقالات