نگین

برای رحمت و رهایی آمد. برای عشق و محبت آمد، تا جهان و انسان را سرشار از دوستی و برابری کند. تا زنجیرها را بشکند و باز کند. و نگین درخشان عشق بر انگشتر عالم شد. آمد تا همة پنجره‌های جهان به روی خورشید عشق باز شود. پس رویارو با کینه‌توزیهای دشمنان بشر، پنجره را رو به پیام نور و روشنی و عشق باز کنیم.

«نگین»
به پیامبر محبت «ص»
با قرص روی ماهت، دل را حکایتی هست
از عشق و شور و مستی، شیرین روایتی هست
در پرده‌های خلوت، بنشسته دل به حسرت
در دیده دائم از هجر، اشک شکایتی هست
ماهی که در شبان است، دل گوید این رخ توست
مهری که زرفشان است، از رویت آیتی هست
چون با خیال رویت، تنها نشینم ای خوب
حاشا اگر بر این شور، حدّ و نهایتی هست
ما بین دیده و دل، بر عشق توست سبقت
این را حسادتی هست، و آن را سعایتی هست
نادیده روی خوبت، اینسان دل از کفم رفت
در هجر بر مُحِبّ ات، حق رعایتی هست
ناخوانده‌گر تو خواندی، نادیده دل سپردیم
بر راه و رسمت ای جان، ما را درایتی هست
ای والی خلایق، گامی بنه بر این دل
کاین سینه بهر عشقت، خردک ولایتی هست.