آشتی در نظام ولایت

الا عظمای خوب با مروت
که هستی صاحب تخت ولایت
به جسم ناقص و جان عزیزت
به ما دیگر نما قدری عنایت
بیا با ما به از این باش که هستی
تمام عمه‌های ما فدایت
نمی‌بینی مگر «اکبر» بمرده
تعادل تق و لق شد در ولایت
دگر هنگامهٔ آشتی کنان است
بکش بر روی جمع ما عبایت
پیاده شو، خر شیطان رها کن
بده بر این مهم دیگر رضایت
نمی‌بینی مگر اوضاع خراب است
قاراشمیش و فراتر از فضاحت
دل‌آرامیم ولی در اضطرابیم
برای آخر کار ولایت
پس از اکبر رفیق متضادت
نداریم مرجعی بهر شکایت
نداریم دیگر آن لابی دلسوز
که در برجام کند ما را حمایت
خلاصه بشنو از ما این نصحیت
گذشته صبر ملت از نهایت
برای حفظ بنیان حکومت
بیا کاری کن از روی درایت
نداریم جان عظما سوءنیت
کشیدن فرش را از زیر پایت
…
به آنان اینچنین فرمود عظما
که ‌ای اهل جناح بی‌مروت
شما خود بانیان فتنه هستید
برای من مخوانید هی روایت
خود آن هستید که خواهید بنده باشم
شده پر گوش من از این حکایت
جناب بنده با اصحاب فتنه
همیشه قهر باشم تا قیامت
بدینسان آب پاکی روی آنها
جنابش ریخت از فرط فلاکت
ولیکن حضرت پیزوری او
بُوَد کانون قهر و خشم ملت
نظام منحط و هر دو جناحش
سراپا غرقه در جرم و جنایت
به سوی انهدام و سرنگونی
شتابان گاری‌اش بگرفته سرعت