یاسای غارتگران

غارت بنمودیم اگر پول خلایق
هستیم در این حرفه بسی خبره و لایق
سرقت ننمودیم ز دکّان کسی پول
جیبی نبریدیم چنان رهزن و سارق
این گونه امورات همه نافی شرعند
هستیم به گنه بودن آن آگه و واثق
ملت بسپردند به ما بس که امینیم
اموال و پس‌انداز خود از فرط علائق
افزون ز چهار میلیون از این ملت مظلوم
دادند به ما ثروت و دارایی سابق
تا سود رسانیم به آنان ز ره خیر
این نیّت ما بود و جز این نیست حقایق
این شیوه ما منطبق شرع مبین است
هستیم همه در پیِ این مسأله شائق
انباشته شد ثروت بی‌حد و حسابی
بر نَفْس خود از خوردن آن چیره و فائق
در جیب ریالی و دلاری ننهادیم
ما را نَبُوَد پول و پله جز‌ءِ علائق
در «کاسپین» و «ثامن» و «آرمان» و «پدیده»
اَمنند همیشه، همه ساعات و دقایق
آن ثروت اگر گم شد و مفقود، ندانیم
مجرم که بُوَد کِی بشود کشف حقایق
آقا زاده یا دانه درشت شیخ و مقامی
آن پول کلانی که بُوَد مال خلایق
بردند و ربودند، ولی جمله بگشتند
با خمس و زکات از گنهش یکسره فارغ
یا در «یمن» و «غزه» و «سوریه» و «لبنان»
شد خرج و هزینه همه اندر ره خالق
یا به «کُره» و «چین» و «ژاپن» رفت و «امارات»
کالا شد و برگشت به صد کشتی و قایق
…
این دزدی قرن است و رکورددار جهان است
چون آن نتوان یافت نه در سابق و لاحق
مالباخته غارت‌شدگان جمله شب و روز
فریاد کنان بر سر این دولت سارق
گویند به همراه همه ملت ایران
حق را بستانیم از این حاکم فاسق

                                                        گودرز