خون به دل، جامه‌کبود
خنج بغضی در نای
ایران
کینه‌اش را پرچم کرد
در پرهیب زنی پلک فروبسته بپاخاست
می‌نویسم وطنم را با احساس غرور
بنگر آی جهان!
اینجا ایران است
کردستان دارد صاعقهٔ بی‌ضامن در مشت
تهران، بمب اتم
شهر تا شهر بپاخاسته در نقشهٔ آهنگ قیام
انباری از باروت
کوچه کوچه دینامیت
در برافراشته دستان زنان وطنم
ملتهب، صیقل شمشیر برش‌خوردهٔ کین
چشم‌ها، گرگر سوزندهٔ خشم
خون درون رگ غیرت جوشاجوش
انقلابی در تقدیر است
دختران را بنگر
کاوه‌هایی همه در دست، درفش
رهبرانی پیشاپیش صفوف
رشک معنای شجاعت در پیکار
واژگانی از توفان می‌خواهم
تا برآشفته و سرخ
بنویسم وطنم را با احساس غرور
بنگر آی جهان!
در ایران
انقلابی در تقدیر است.
ع. طارق
۳۰شهریور ۱۴۰۱
