شیخ جلادی سفر بنمود روس
گشت سلطان را در آنجا دستبوس
گفت من از سوی عظما آمدم
در زمان برف و سرما آمدم
هست ایشان واله و شیدای روس
مخلصت می باشد از روی خلوص
بهر تو آورده‌ام از او پیام
حضرتش دارد برایت صد سلام
ما گداییم و به درگاه آمدیم
بهر پیدا کردن راه آمدیم
بارگاهت پر جلال و با شکوه
می بَرَد اندوه را از جسم و روح
این زمان دریاب ما را ای جناب
سخت لرزانیم و داغان و خراب
«اوجبِ واجب» بفرمان امام
از برای ما بُوَد حفظ نظام
اندر این ره بنده را یاری کنید
لطف بنمایید، بزرگواری کنید
از برای «ترکمانچای» دگر
«فتحعلی» را می‌گذاریم پشت سر
ما بدین خاطر کرملین آمدیم
بینوا و خوار مسکین آمدیم
مرحمت بنما بر ما ای عزیز
با «ساپورت» خویش از آن سوی میز
گرچه شیرینی این دیدار ما
کرد ملت کوفت و زهر مار ما
این سفر از بهر ما خیرات داشت
شهرتی بی‌هیچ تشریفات داشت
در «کرملین» ساعتی راز و نیاز
کردم و در «بِیت» هم خواندم نماز
یک نماز ویژهٔ پر آب و تاب
صد برابر داشت خیرات و صواب
چون نشستم پشت آن میز دراز
شد ولایت پرچمش در اهتزاز
این همه می بود دستاورد ما
مرهمی بر این دل پر درد ما
گفت رندی کل دستاوردتان
نیست قدر یک تُفی در دست‌تان
خواری و خفت شما را شد نصیب
انهدام و نیستی هم عنقریب
گودرز – بهمن ۱۴۰۰
