گفتند ماه در آخر رمضان در ایران آخوندی دیده نشده.
همه جا عید فطر رسیده اما در ایران نه. با اجازهٔ طراح این تصویر شعر زیر را سرودم.
ماه! برو! ماه برو! از ره و بیراه برو
رخ منما رخ منما با غم و با آه برو
چاه شده میهن من از ستم دیورخان
مکث مکن مکث مکن از سر این چاه برو
ماه برو ماه برو
یاد نداری تو مگر آنهمه بدنام شدی
آینهٔ دیو شدی پهنهٔ صد دام شدی؟
بر رخت انداخته شد چهرهٔ ابلیس زمان
فتنه نمودند تو را مایهٔ آلام شدی
ماه برو ماه برو
مهر ندیدی که برفت از سر بام و بر ما
رخت ببست و بگریخت از سر کشور ما؟
روز نداریم دگر چادر شب را بنگر
کشته بسی نورفشان قافلهٔ اختر ما؟
ماه برو ماه برو
دور بزن دور بزن تا که نبینند تو را
پنهان کن چهرهٔ خود تا که نچینند تو را
پیچ بزن چرخ بزن گم کنشان در ره خود
زان که شباندیش پلیدان به کمیناند تو را
ماه برو ماه برو...
م. شوق ۱۲اردیبهشت ۱۴۰۱