می‌توانیم این نظام ننگ را ویران کنیم
باز ایران را بسازیم و ز نو «ایران» کنیم
آه... هر دم ضجه‌های مردمان در گوش ماست
کاری از ما بر می‌آید، خیز! کارستان کنیم
می توان اندیشه ی آزادیِ «مسعود» را
در قلوب خویشتن، محکم چنان«ایمان» کنیم
می توانیم آه ها و سوزهای سینه را
آتشی سوزنده بر جانهای جلاد ان کنیم
می توانیم اشکرود گونه را با یکدگر
وصل کرده موج داغ بحر پرطوفان کنیم
می‌توان نجوای تنهایی خود را اوج داد
وانگهش فریاد خشم شهر پرعصیان کنیم
«می‌شود» آری! یقین کن «می شود» ای هموطن
شهر ساکت را به رود خشمها مهمان کنیم
بر توان این «توانستن» یقین باید نمود
گر که «باید» جان فدای ملت ایران کنیم
یار شو ای هموطن با مریم و مسعود تا
خویش را بر «باید» امروز، هم‌پیمان کنیم.
م. شوق۱۷ اسفند ۱۳۹۸
