برای دفن اندیشه
همیشه گورکن داریم!
همیشه روزگارانی غریب و نازنین داریم؛
و بازوهای آمرپیشهی قدرت
به دورِ کاخ سر بر عرشْ برده ـ امپراطوری!
همیشه گزمههایی در تلاقیِ چهارراه نگاهها مستقر
همه حاضریراق
همیشه پیشتاب بر سینه بسته؛
میان باغهای مخمل اندیشه میکاوند
ـ پیِ معنای آزادی!
پی ذرات نوری که مگر گیرد نشانه
خانهی تاریک ابلیسی! ـ
س. ع. نسیم