چه ساده است فریب
در عصر رسانه.
غوغای تحلیل
در دهانهای کف‌آلود
برای تزریق ابتذال
با سرنگ چرکین دلار
و غرش طبل‌های تهی از باور
برای مرگ صدا
در پای تند بهار.
چه ساده است تزویر
با نقاب هنر
در بازار فیلم و تصویر
و موج اخبار جنجالی
در قاب رنگین تکنولوژی
برای تزیین دیوار سانسور
و میز تفسیرهای تو خالی.
اما چه سود!
چه سود از انکار
وقتی که می‌خوانند
دیوارهای شهر
سرود گرم شورش را.
چه سود از جلا دادن
به جام مجاز
وقتی که واژه‌ها
لبریزند از فریاد.
راستی، چه لرزان است
کاخ مکر استبداد.
ف. پویا
