برای شهید قیام سید محمد حسینی که گفتند خانواده‌ای نداشت که
در مراسم او شرکت کند ولی حمایت گسترده‌ای به وسعت ایران از او شد
برایش مراسم گرفتند و او را برادر یا فرزند خود می خواندند. . .
تو تنها و غریب نبودی
وقتی رفتی و سربدار شدی
هرگز چنین نبود که بی‌کس و تنها به خاک افتادی
آنگاه که دشمنان مردم و میهنت
تو را به جرم شورش بر اشغالگران عمامه‌دار
شورش علیه استبداد و غارت
به‌دار کشیدند
تو پرچم افتخار میهن بودی
تو فرزند دلیر مردم بودی
اینگونه نبود که تو تنها و غریب به خاک افتادی
بی یار و یاور و بی‌خانمان و کسی نبود که تکریمت کند
و داغدارت باشد و بر مزارت حاضر شود
شمع روشن کند و گل بگذارد
تو رفتی با افتخار
و با وفای به عهدت به مردم رفتی
تو فرزند رشید ملتی بزرگ هستی
دختران ایران گفتند ما خواهران محمد هستیم
پدران و مادران گفتند او فرزند ماست
برایت گریستند و بر مزارت گل گذاشتند شمع روشن کردند
در شهرها برای شادی‌ات حلوا و شیرینی نذر کردند
غذا توزیع کردند
ترانه خواندند
و زیباترین آوازها را برای عشق تو به آزادی میهنت
بر مزارت به گوش رساندند
یاران رزمنده‌ات در شهرهای عاصی و شورشی
پرشورتر و مصمم‌تر فریاد مرگ بر دیکتاتور فرتوت
مرگ برضحاک دوران سر می‌دهند
و نمادها و تصاویر منحوس شیخ را به آتش می‌کشند
و خویش را برای تداوم نبرد آماده می‌کنند
تو تنها نیستی همراه کاروان یاران شهیدت
در پیشاپیش صفوف نبرد حضور خواهی داشت
در روز پیروزی و در خنده‌های مردم آزاد شده از ستم شیخ
و در جشن پیروزی شما حضور دارید
روزی که بی‌شک و به‌زودی فرا خواهد رسید
گودرز - دی ۱۴۰۱
