برای دانشگاه و خیزشهای نوین‌اش
ناقوس باز طنین برداشت
با ضربه‌های خشمگنِ کوبه‌اش درشت
بر مس جدارهٔ بغضی ترک ترک
-دیواره‌های تنگ گلوگاه میهنی-.
ناقوس باز طنین برداشت:
ناقوس باز طنین برداشت
درخاطرش تو گویی
او زنده کرد
آوازهای عاصی ایام سرخوشیش
آن گه که می‌وزید
در بازمانده دهانش، چو چاه درد
آن گردبادهای تند آستانهٔ توفان
آن گه که می‌وزید و می‌پیچید
در گلدهانهٔ حلقومش
- چون غنچه‌های سرخ زخم شهیدان یک وطن-
آمال قلب شیفته‌اش، دردمند و داغ:
ناقوس باز به یادآورد
آوازهای شورشی‌اش را
آن گه که می‌وزید
در مدخل دهان پر آوازش
موسیقی مبارزه و اتحاد و پیروزی.
ناقوس
با گونه‌اش
- ز اخگر خشمش چو ارغوان-
مست از خروش خاطره‌هایش
یا بیهش از تنورهٔ درد تناورش
از اوج برج سنگر بیداران
مستانه باز طنین برداشت.
م. شوق ۱۳دیماه ۹۷
