728 x 90

من و آن سیاه یادگار بچه‌گی‌ها

-
-
                                                         فکر را باید توانستن
                                                         تا به دریا برد و پرسیدش:
                                                         «پشت دریاها جهانی هست؟» 
                                                                        ***   ***
 
جهان
بی‌صدا نبود
ـ ما بی‌پنجره ماندیم!
 
گل‌ها نفسردند
ـ ما قطعنامه‌ی باران نخواندیم!
 
ستاره‌ها نشکستند
ـ شبنامه‌های نور را پناه نبودیم!
 
زندگی
ـ شاید ـ
          خالی نبود
ـ ما آینه‌ها را از خود پر کردیم!
کم عشق نورزیدیم!
هستیِ ربوده‌مان کجاست؟
 
دنبال هستی
نسیمی جنبید
برگی ورق خورد
کودک تاریخ
               خود را تکاند:
ـ چرا معتاد باورهایم بمانم...؟
 
امضاء: ماهی دلتنگ کوچک
آن سیاه یادگار بچه‌گی‌ها...
                                                                           س.ع.نسیم
                                                             بازسروده: 21 اردیبهشت 96
										
											<iframe style="border:none" width="100%" scrolling="no" src="https://www.mojahedin.org/if/70c1cbf9-51cf-4c28-b0af-0eb0e917a54c"></iframe>
										
									

گزیده ها

تازه‌ترین اخبار و مقالات